Жас гүлдер жайнатады жердің бетін,
Көтеріп қуантқандай ел ниетін.
Айтайын тыңдасаңыз біраз кеңес,
Бар екен бұл дүниеде он үш жетім.
Намаз бен мешіт – жетім, оқылмаса,
Дəріске білсін қайдан отырмаса?!
Екінші, бұл дүниеде əйел – жетім,
Кезінде теңін тауып қосылмаса.
Ер – жетім, ақылсыздан əйел алса,
Отырып отбасында тақымдаса.
Ат – жетім, өрен жүйрік шабылмаса,
Бойынан ащы тері алынбаса.
Құс – жетім, ерте түлек салынбаса,
Салатын саятшысы табылмаса.
Сақара, жайлау – жетім, көлдер – жетім,
Қасына мұнарланып ел қонбаса.
Таусылған, кірер үй жоқ, кəрі – жетім,
Ойнайтын тең құрбысы табылмаса.
Сегізінші, бұл дүниеде ғалым – жетім,
Құр босқа алтын сөзі алынбаса.
Тоғызыншы, бұл дүниеде кедей – жетім,
Байлардан еңбек қақын ала алмаса.
Тағы да бұл дүниеде нашар – жетім,
Жеріне барам деген бара алмаса.
Тағы да, он бірінші, қалам – жетім,
Жазатын ерлері оның табылмаса.
Тағы да, он екінші, қағаз – жетім,
Бəрінен, он үшінші, қазақ – жетім,
Қорқақтап жан-жағына алаңдаса.
Қорытынды сізге деген ақыл сөзім,
Өкінер бұдан ғибрат ала алмаса.