Сурет: halqym.kz
Дулат Исабеков — қазақтың көрнекті жазушысы, драматург, публицист, Қазақстанның халық жазушысы, ҚР Мемлекеттік сыйлығының лауреаты. Ол қазақ әдебиетіне ерекше үлес қосқан қаламгерлердің бірі болып саналады.
Дулат Исабеков 1942 жылы 20 желтоқсанда Түркістан облысының Арыс ауданына қарасты Лесхоз ауылында(қазіргі Монтайтас ауылы) дүниеге келген.Ол 1966 жылы әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университетінің филология факультетін бітірген.
Оқу орнын бітіргеннен кейін әдебиет, журналистика және баспа салаларында қызмет еткен. 1967-1970 жылдары «Жұлдыз» журналында жұмыс істеп, одан кейін Қазақ радиосында редактор болып еңбек етті.
Дулат Исабековтың шығармашылығы қазақ әдебиетінде ерекше орын алады. Оның әңгімелері мен повестері, пьесалары терең әлеуметтік мәселелерді қозғап, адам болмысының ішкі қайшылықтарын ашуға бағытталған.
Негізгі шығармалары:
Әңгімелері мен повестері:
«Гауһартас» (повесть)
«Дермене» (повесть)
«Мұңлық-Зарлық» (повесть)
«Қарғын» (роман)
«Тіршілік» (повесть)
Драмалық шығармалары:
«Әпке»
«Ескі үйдегі екі кездесу»
«Бонапарттың үйленуі»
«Өкпек жолаушы»
«Актриса»
Оның драмалық шығармалары театр сахналарында сәтті қойылып, көрермендердің ыстық ықыласына бөленді. Әсіресе «Әпке» пьесасы ұзақ жылдар бойы көрермендердің сүйікті қойылымдарының бірі болды.
Дулат Исабеков отбасы және балалары туралы көп ашық айтпайды, алайда оның шығармашылыққа деген құштарлығы мен адалдығы оның өмірлік ұстанымдарын айқын көрсетеді.Дулат Исабековтің шығармалары қазақ әдебиетінің алтын қорына енген туындылар саналады. Оның шығармалары тек Қазақстанда ғана емес, шетелдерде де танылып, бірнеше тілге аударылған.
