Ерлан Жүніс

Сүю деген – көкірегіңде жүрек барын түсіну,
Сүю деген – сезімталдық дертіменен ұшыну.
Сүю деген, сүю деген – тысың бал да, ішің у,
Бойжеткендік ұялу мен бозбалалық қысылу.
Сүю деген – қаперіңнен өзге үшін ұмтылу,
Сүю деген – нәрестелік көздеріңе мұң тұну.
Жұлдызды түн көзді жұмып, ерініңді тiстелеу,
Жігіттегі құмарлық пен арудағы ынтығу.
Сүю деген – күлгін таң мен күрең кештен
қызғану,
Бұл ғаламның мұңындағы бар обалдың
ызғары.
Ай сәулесі жылу беріп, күн нұрынан сыздану,
Тәңірін де сескентетін сезімдердің құздары.
Сүю деген осы десем, неге, гүлім, сенесің,
Сүю жайлы сұрамашы, ол немене демеші,
Мені сүйіп көрді ғой деп ойлайсың-ау
сен осы.
Күздің сағынышы, қыстың пәктігімен іздесең,
Көктемде жүрер бәлкім махаббаттың елесі.