Алып ұшар қанатымның жоқтығын,
Аспан салды есіме.
Шындығы сол,
Шымшық құрлы жоқ құным,
Шіренемін несіне?
Жасын төгіп жылайтынын аспанның,
Жаңбыр салды есіме.
Тақтан бір күн құлайтынын патшамның
Тағдыр салды есіме.
Тағатымның,
Төзімімнің жоқтығын,
Таулар салды ойыма.
Таудай күнә арқалаған дерттімін,
Тараған у бойына.
Обал-сауап, сұрақ-жауап, ар сотын,
О, дүнием салды еске.
Таразылап ғұмырымның әр сәтін,
Тәңір-Ием салды еске.
Салмағымның,
Сабырымның жоқтығын,
Салды есіме Қара жер!
Түсіреді өмірімнің көп күнін,
Тәубесіне Қара жер!
Қара жердің болмайтынын түбі ырыс,
Қабір салды есіме.
Топыраққа айналарын бір уыс,
Тәнім салды есіме.
Теңіз-көлдің
Тереңдігін,
Тулаған
Толқын салды есіме.
Ал мен таяз ой-санамен бұлданам,
Айтыңдаршы, осы не?
Жабырқаулы
Жалғыз ару салды еске,
Махабаттың жоқтығын.
Махаббаты өлген оның сол кеште,
Мұңға беріп шаттығын.
Сырға берік шын достықтың жоқтығын,
Салды есіме сатқындық.
Болмаған соң сенім мықты, серт мығым,
Бәрі бекер, боқ тірлік!
Адамдарда ақиқаттың жоқтығын,
Айтты маған қар әппақ.
Өзегімді өртейді кеп от-мұңым,
Өмірімді парақтап…
Алып ұшар қанатымның жоқтығын,
Аспан салды есіме.
Шындығы сол,
Шымшық құрлы жоқ құным,
Шіренемін несіне?
