Бетім күлгенмен ,
Жүрегім жылап тұр,
Жүзіме күлкі үйірілгенмен ,
Көңілім менің құлап тұр.
Қымбаттап бәрі ,
Аспандағы айды сұрап тұр.
Жеріміз бай , еліміз кедей,
Неге бұлай деген сұрақ тұр.
Халық соқа , Үкімет трактор ,
Жүзі кетсе мұқалып ,
Соқаның тісін лақтыр.
Деген бұйрық кімнен шығып жатыр.
Өмірдің заңы қанау емес ,
Саясат деген жалау емес.
Қазақтың тойып секіруі ,
Ертегідей сағым елес.
Қазағым менің қалың елім ,
Қашан байып қоңданады.
Уайымсыз тойып тамағын ішіп ,
Байлығын елдің қолданады.
Автор: Данко Барон